Στην ελληνική μυθολογία, ο Ποσειδώνας ήταν ο θεός της θάλασσας, των σεισμών και των αλόγων. Γιος του τιτάνα Κρόνου και της Ρέας και αδελφός του Δία, κατοικούσε σε ένα χρυσό παλάτι στο βυθό της θάλασσας. Με την τρίαινά του μπορούσε να προκαλεί καταιγίδες και σεισμούς. Απέκτησε πολλά παιδιά, ανάμεσά τους τον τρίτωνα, τη Ρόδη και τον Πήγασο.
Ο Ποσειδώνας ως κυρίαρχος της θάλασσας
Ο Ποσειδώνας, ο μυθικός θεός του ωκεανού, κυβερνάει τα κύματα με το χέρι σφιγμένο γύρω από μια τρίαινα. Όμως ποια είναι η ιστορία πίσω από αυτόν τον τρομερό θεό της θάλασσας;
Ο Ποσειδώνας γεννήθηκε ως ένας από τους Τιτάνες, γιος του Κρόνου και της Ρέας. Αδέλφια του ήταν ο Δίας, ο Πλούτωνας, η Δήμητρα και η Εστία. Όταν ο Δίας εκθρόνισε τον πατέρα τους και έγινε ο ανώτατος θεός του Ολύμπου, ο Ποσειδώνας έλαβε την εξουσία πάνω στη θάλασσα και τα νερά.
Ο βασιλιάς του ωκεανού ζούσε σε ένα πολυτελές χρυσό παλάτι στα βάθη της θάλασσας μαζί με τη σύζυγό του Αμφιτρίτη και τις κόρες του, τις Νηρηίδες. Όλες οι θαλάσσιες θεότητες τον τιμούσαν και τον φοβόντουσαν. Με την τρίαινά του μπορούσε να δημιουργεί τρικυμίες, αλλά και να κατευνάζει τα κύματα. Θεωρείτο προστάτης των ναυτικών και των ψαράδων.
Επιπλέον, ο Ποσειδώνας ήταν υπεύθυνος για τα γεωλογικά φαινόμενα πάνω και κάτω από την επιφάνεια της γης. Γι’ αυτό τον λάτρευαν ως προστάτη της σταθερότητας του εδάφους. Όταν οργιζόταν, χτυπούσε με δύναμη την τρίαινά του στο έδαφος και προκαλούσε ισχυρούς σεισμούς και καταστροφικά τσουνάμι.
Τα Παιδιά και οι Μεταμορφώσεις του Ποσειδώνα
Ο Ποσειδώνας ήταν πατέρας πολλών παιδιών, θνητών και αθανάτων. Απέκτησε τον γιο Τρίτωνα και την κόρη Ρόδη με την Αλία. Άλλα παιδιά του ήταν οι γίγαντες Ώτος και Εφιάλτης από την Ιφιμέδεια, ο Τιτυός από την Ελάρα και ο Ωρίων από την Ευρυάλη.
Επίσης, ο Ποσειδώνας μεταμορφωνόταν συχνά για να επιτύχει τους σκοπούς του. Για παράδειγμα, μετατράπηκε σε αλογο για να ενωθεί με τη Δήμητρα και να αποκτήσουν τον γιο Αρείωνα. Επίσης, μεταμόρφωσε την Καινή σε άντρα προκειμένου να ικανοποιήσει την επιθυμία της.
Ωστόσο, ο Ποσειδώνας δεν ήταν πάντα επιεικής πατέρας. Όταν οι γιοι του με την Αλία διέπραξαν φρικαλεότητες, τους έριξε σε γκρεμό για να τιμωρηθούν. Επίσης, καταδίωξε τη Σκύλλα όταν εκείνη αρνήθηκε τον έρωτά του, μετατρέποντάς την σε τέρας.
Ως θεός του νερού, ο Ποσειδώνας σχετιζόταν στενά και με άλλες θεότητες που ελέγχουν τη γονιμότητα και τη βλάστηση, όπως η Δήμητρα. Μάλιστα, κάποιοι μύθοι τον συνδέουν και με την Αφροδίτη, τη θεά του έρωτα, με την οποία απέκτησε την κόρη Ρόδο.
Ο Ποσειδώνας υπήρξε μια σύνθετη μυθολογική μορφή—άλλοτε ευεργετικός προστάτης των ναυτικών και άλλοτε τρομερός τιμωρός με την τρίαινά του. Ως θεός του νερού, γονιμότητας και αλόγων, άφησε ανεξίτηλο αποτύπωμα στην ελληνική μυθολογία. Παρά την οργή του όμως, ο σεβασμός των αρχαίων Ελλήνων προς τον Ποσειδώνα παρέμεινε διαχρονικός.
Εκτός από τις γνωστές του ιδιότητες ως θεός της θάλασσας, των σεισμών και των αλόγων, ο Ποσειδώνας διέθετε και άλλες λιγότερο γνωστές πτυχές του χαρακτήρα του στην ελληνική μυθολογία. Καταρχάς, ήταν προστάτης των πόλεων και των οχυρώσεών τους, με την ικανότητα να ανοίγει ή να καταστρέφει τείχη με την τρίαινά του. Πολλές πόλεις της αρχαιότητας τον λάτρευαν ως πολιούχο θεό, όπως η Τροία και οι Μαντινεία και Σάμος.
Επιπλέον, θεωρείτο προστάτης των αγώνων και της αθλητικής αριστείας. Στους Ισθμικούς Αγώνες που τελούνταν προς τιμήν του στην Κόρινθο, οι νικητές στεφανώνονταν με στεφάνι από πράσινο σέλινο, ένα φυτό αφιερωμένο στον Ποσειδώνα. Μάλιστα, η ίδια η ιππική θεωρείτο άθλημα ιδιαίτερα αγαπητό στον θεό των αλόγων.
Παρά τη βίαιη φύση του, πολλοί μύθοι υπογραμμίζουν τον ερωτικό του χαρακτήρα. Θεωρείτο θεός της γονιμότητας και συχνά μεταμορφωνόταν για να γοητεύσει θνητές, όπως την Αμύμωνη, τη Μελανθώ και τη βασίλισσα Άλκυονη, με την οποία απέκτησε τον Άντυγο και την Άρυβα. Οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι τα άλογα γεννιούνταν από τον αφρό της θάλασσας κατά τη μεταμόρφωσή του σε ίππο.
Τέλος, ο Ποσειδώνας εκλαμβανόταν και ως προστάτης του οικογενειακού βίου και πατρικής φιγούρα. Σε πολλές πόλεις υπήρχαν ναοί αφιερωμένοι σε εκείνον και τον γιο του Ηρακλή, τους δύο πιο ισχυρούς θεούς της αρχαίας οικογένειας. Μολονότι ήταν συχνά απρόβλεπτος με τους ερωτικούς δεσμούς του, δεν παρέλειπε να προστατεύει και να τιμωρεί τα παιδιά του όταν χρειαζόταν. Τελικά, ο Ποσειδώνας υπήρξε μια από τις πιο πολύπλοκες και αντιφατικές μορφές της ελληνικής μυθολογίας.